ci sono giorni in cui ogni cosa che vedo mi sembra carica di significati: messaggi che mi sarebbe difficile comunicare ad altri, definire, tradurre in parole, ma che appunto perciò mi si presentano come decisivi. sono annunci o presagi che riguardano me e il mondo insieme: e di me non gli avvenimenti esteriori dell’esistenza ma ciò che accade dentro, nel fondo; e del mondo non qualche fatto particolare ma il modo d’essere generale di tutto. comprenderete dunque la mia difficoltà a parlarne, se non per accenni.
***
bana her şeyin anlamlara yüklü göründüğü günler var: başkalarına iletmenin, anlatmanın, sözcüklere dökmenin güç olduğu, bu yüzden de bana tartışılmaz görünen iletilerle. hem beni hem de dünyayı ilgilendiren ipuçları, belirtiler bunlar: benim açımdan yalnızca varoluşumun dış olaylarını değil içimde, ta derinlerde olup bitenleri ilgilendiriyor; dünya açısındansa, yalnızca belli bir olayı değil genel olarak her şeyin oluş biçimini. bu bakımdan bundan söz etmenin güçlüğünü anlarsınız, ancak anıştırmalar yapabilirim.
(*) la citazione: italo calvino, “se una notte d’inverno un viaggiatore”, capitolo terzo, 62, mondadori, 2010.
(**) la citazione/alıntı: italo calvino, “bir kış gecesi eğer bir yolcu”, üçüncü bölüm, ss. 56-57, traduzione di/çev: ülker ince (ingilizcesinden), can yayınları, 1990.
etnetsiseniereilavacli 